HET VERHAAL VAN HET BEELD

In het begin is er niets dan een steen of een stuk hout. Geen modellen of tekeningen, geen plan. Beeldhouwen is als het leven zelf: ongewis. Je verrast jezelf en werkt en speelt met wat zich voordoet.

U kijkt naar mijn beelden. U mag ze aanraken. Laat u verrassen! Dit spel van materie en toeval lijkt niet logisch misschien, maar het ontstaat vanuit een urgentie om wat zwaar en ingewikkeld is licht en helder te maken.

Bijvoorbeeld. Wat betekent het voor mij om vrouw te zijn, moeder te zijn, oud te worden, samen oud te worden? Als ik hierover denk, verdwaal ik in een veelheid van gedachten en emoties. Maar, zodra ik aan een nieuw beeld begin, ontstaat er een eenvoudige vorm, dan wordt de veelheid één. Een nieuw beeld, het vertrekpunt voor een nieuw verhaal over angst, vervreemding, liefde of nabijheid.

Sinds 2005 maak ik beelden. In mijn huis en atelier kunt u ze zien en bent u welkom. Soms worden ze tentoongesteld. Soms zijn ze onderdeel van een installatie of een project.

BEELDEN

PROJECTEN

VLUCHTELINGEN

Het begon bij een stuk stam van een oude walnotenboom. Hij leek op zo’n boot die aangespoeld is aan de kust. Ik hakte er houtsnippers uit, duizenden, allemaal verschillend, individuen, een teken van de miljoenen mensen die op de vlucht zijn.

En toen kwam er een wegenkaart, een immense potpourri van kaarten uit Afrika, Europa, Azië. De boot ligt gestrand op de wegenkaart. Duizenden individuen lopen langs wegen, over bergen, rivieren, prikkeldraad, zeeën. Ze bewegen zich in grote stromen naar hun onbekende toekomst.
Ik legde hen één voor één neer op de kaart. Daaromheen stonden beelden van alle actoren: de vluchtelingen ieder met een eigen verhaal, toe- en wegkijkers (beleidsmakers), ikzelf.

Alida Art

Om de kaart heen stonden alle factoren:
de vluchtelingen ieder met een eigen verhaal

ZIE MIJN LIEF

Over ouderdom en vergankelijkheid
Over kwetsbaarheid, liefde en trouw

 Mijn oude vriendin vertelde me haar verhaal. Ze was erg ziek, doodmoe en verdrietig. Ze keek heel lief. Ik dacht: ik zou een beeld van haar willen maken. 

Maar eerst kwamen er allemaal vrouwtjes van klei, naakte eenzame gewonde vrouwen. Ze kregen een plek, ieder in een eigen houten huisje. Ze weten van elkaar. Van die huisjes bouwde ik een soort honingraat. Het uiteindelijke beeld werd een boekje met foto’s en teksten: ‘Zie mijn lief’. 

KOPPEN

Zwarte albast, een poging om  hoofden te maken, steeds andere hoofden. Als ze klaar zijn, zijn het individuen die niet alleen staan. Ze verhouden zich tot elkaar. Tijdens een expositie mogen bezoekers ze steeds in een andere relatie tot elkaar zetten. Wat hen bindt: ze verlangen naar contact.

Elly Valk maakte een prachtige fotoreportage hiervan.

CORONA

Woeste boomstronken, oud hout, ik vind dit rond ons huis in de bossen. Lockdown. Tijd genoeg nu om stil te staan bij wat de pandemie me doet. De angst, de vervreemding, de gedwongen afstand tot geliefden die ver weg wonen, het intense verlangen naar nabijheid. Geen musea open. Geen exposities. In mijn atelier knoei ik erop los.

OUDERDOM

Oud worden is wennen en tegelijk nooit wennen aan de dood. Twee ervaringen inspireerden me tot een project hierover. Resultaat een fotoreportage waaruit onderstaande foto’s.

Ik sta langs de rivier na de dood van een eliefde. Zachtjes zing ik: the river is flowing, flowing and growing, the river is flowing back to the sea. Mother earth carry me, your child I’ll always be, mother earth carry me back to the sea.

ik lees in het gedicht Aubade van Philip Larkin over angst voor de dood: And so it stays just on the edge of vision, a small unfocused blur, a standing chill. That slows each impulse down to indecision, most things will never happen, this one will.

In Frankrijk zet ik drie stenen beelden,  oude hoofden, op een stenen strand. Ze zijn steen tussen de stenen, zoals het hoort. Langzaam worden de hoofden vervolgens door de rivier meegenomen. Tot ze niet meer te zien zijn.

AGENDA

Expositie in Militair Revalidatie Centrum Doorn: maanden januari, februari, maart 2022

Expositie in Kunstgilde huis in Leersum: februari 2022

Expositie in Gimborn Arboretum Doorn: september 2022

MEER WETEN?

Vul het onderstaande formulier in en ik neem snel contact met u op!

Adres

Beukenlaan 7
3956BH Leersum